Pielenie młodych sadzonek lawendy cz. I

Ostatni weekend to czas pierwszego plewienia lawendy. Krzaczki bardzo się wzmocniły. Ostatnie deszcze sprawiły, że ziemia na polu stała się jedną wielką skorupą.

Już widać namacalnie, w praktyce, co najmniej dwie mocne zalety sadzenia lawendy na pryzmach:

• podczas intensywnych deszczy lawenda zawsze była wyniesiona ponad poziom zalania - gdyby stała w wodzie, bardzo szybko by zgniła;
• przy pieleniu pryzmy okazały się znacznie wygodniejsze niż płaski teren, co ma znaczenie przy pieleniu dużych obszarów.

Może pojawić się pytanie - czy aby woda nie wymywa zbytnio gleby z takich pryzm? Teoretycznie, tak, jest to zagrożenie, natomiast ja widzę więcej zalet niż wad. Swoją drogą uprawa wzdłuż stoku też nie spotkałaby się z aprobatą teoretyków, natomiast spadek naszego pola nie jest aż tak duży, aby te czynniki miały naprawdę mocne uzasadnienie przy kształtowaniu plantacji. Wszak przez wiele, wiele lat na tym polu są uprawiane ziemniaki, właśnie wzdłuż stoku, a ja nie widzę śladów erozji. Stok po prostu ma zbyt małe nachylenie, aby te zagrożenia miały rację bytu, ot co.


Udało mi się wypielić jeden z trzech rządków, w dwóch pozostałych opieliłam jedynie same krzaczki, aby chwasty nie wrosły w młodziutki system korzeniowy lawendy.

Lawenda została podlana roztworem z kurzego nawozu.

Jakie mam obawy? Mam nadzieję, że nie naruszyłam korzonków młodych roślin przy rozbijaniu skorupy gleby. Kolejne plewienie już w ten weekend :)

wypielony rząd :)

 

w międzyczasie założyliśmy zielnik z bazylią, rozmarynem, oregano, melisą, zobaczymy co z tego wyjdzie...

A początek naszej plantacji znajdziecie TUTAJ

Pozdrawiam ciepło!